ชิงหยาง มารดาเจ้าเกียจคร้านมาก [Mpreg]

มู่เยว่เผิง คือชื่อเจ้าของร่างที่เขาต้องอาศัยอยู่ในตอนนี้ จากพนักงานออฟฟิศผู้ปลงตก เป้าหมายเดิมคือใช้ชีวิตทุกวันให้มีความสุข ไม่สุงสิงกับผู้ใด เป้าหมายใหม่คือเลี้ยงดูลูกชายวัยสี่ขวบให้เติบโตมาอย่างดี

ส่วนสามีน่ะหรือ ไม่รู้เป็นตายร้ายดี แม้แต่เงายังไม่เห็นมาสี่ปีแล้ว ช่างเถิด โลกนี้มิสิ้นไร้เท่าใบพุทรา! ย่านสถานเริงรมยังเปิดอ้าต้อนรับผู้มีเงินเสมอ

แต่นั่นเป็นเรื่องของอนาคต

ยามนี้มีเงินแค่พอให้ประทังชีวิตไปวัน ๆ เยว่เผิงขี้เกียจมาก แต่ลูกชายที่น่ารักกล่าวว่าอยากร่ำรวย เช่นนั้นรอลูกชายร่ำรวยแล้วเขาค่อยขอเงินลูกชายเที่ยวสักครั้งแล้วกัน

ชิงหยางของข้า รีบ ๆ ร่ำรวยเถิด แม่อยากออกเที่ยวหนึ่งครั้ง แล้วนอนเฉย ๆ ทั้งวันตลอดชีวิตแล้ว





สวัสดีค่ะ นิยายออริเรื่องแรกค่ะ เรื่องแรกก็เริ่มภาษายากเลยไม่รู้จะรอดไหม

ช่วงเริ่มอาจจะเน้นความสัมพันธ์แม่ลูกกับประวัติชีวิตมากหน่อยนะคะ ค่อย ๆ อ่านซึมซับนิสัยตัวละครไปด้วยกันนะคะ ใส่ความตั้งใจทุกบรรทัดเลย

คอมเม้นเป็นกำลังใจหรือสามารถติชมได้ตามสะดวกเลยค่ะ จะได้เก็บไปพัฒนาในตอนต่อไป

สุดท้ายนี้ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านงานที่อยากถ่ายทอดจากนักอยากเขียนตัวเล็ก ๆ นะคะ หวังว่าจะได้รับอะไรบางอย่างจากเรื่องนี้

ฝากเลี้ยงดูชิงหยางช่วยแม่ของเขาด้วยนะคะ <3



จิ่วเมา

พูดคุยให้กำลังใจได้ที่

@mummymonty1

#ชิงหยางมารดาเจ้าเกียจคร้านมาก





คำเตือน

เลือด / การฆ่า / มีฉากบรรยายถึงศพ / มีเพศสัมพันธ์โดยไม่ยินยอม / มีเพศสัมพันธ์โดยสติไม่ครบถ้วน / มีการบรรยายฉากมีเพศสัมพันธ์อย่างโจ่งแจ้ง